شکست مقابل سیتی و لیورپول نشان می دهد که دن جیمز چقدر مهم بوده است

با وجود تمام استعدادهایی که اوله گونار سولسشر در مناطق تهاجمی منچستریونایتد دارد، شاید آرزو می کرد که ای کاش هنوز دن جیمز را داشت که باید از آنها استفاده کند.
در طول دو فصل کامل حضورش در اولدترافورد، وینگر ولزی به یکی از بازیکنان مورد اعتماد سولسشر در بازی های بزرگ تبدیل شد.
جیمز که وظیفه پیگیری و دنبال کردن بازیکنانی مانند لیورپول، منچسترسیتی و مدافعان کناری غارتگر چلسی را بر عهده داشت، مایل بود تغییری در تیمش ایجاد کند.
او ممکن است همان توانایی فنی مانند مارکوس رشفورد، میسون گرین وود، آنتونی مارسیال و جیدون سانچو را در مناطق وسیع نداشته باشد، اما جیمز در مورد میزان کار از همه آنها برتری دارد.

اگر جیمز با 25 میلیون پوند به لیدز نقل مکان نمی کرد (بی بی سی اسپورتپس از بازگشت کریستیانو رونالدو، هر شانسی وجود داشت که او در کنار شماره هفت یونایتد برای درگیری با سیتی و لیورپول صف آرایی کند.
یونایتد مجموعهای از گزینههای رو به جلو دارد، اما به نظر نمیرسد هیچکدام از آنها مایل به فدا کردن اعتبار شخصی خود در بازیهای برنده شوند، به خاطر اینکه شکست دادن و شکست تیم سختتر شود.
در 13 بازی منچستریونایتد مقابل چلسی، لیورپول و منچسترسیتی، جیمز 7 برد و تنها در سه بار شکست خورد.
در این 13 بازی، بازیکن سابق سوانسی سیتی یک گل به ثمر رساند و سه پاس گل داد.

در برخی از آن مسابقات از او به عنوان مهاجم دوم استفاده شد و سرعت ویرانگر او در ضد حمله بود که تیم ها را نگران کرد.
اما او همچنین از جلو پرس می کرد و عملکرد دفاعی سرسختانه ای از خود به نمایش می گذاشت و اغلب به لوک شاو یا آرون وان-بیساکا در مناطق وسیع کمک می کرد.
یونایتد لزوماً اختراع یا خلاقیت او را از دست نمی دهد، اما او از آن دسته بازیکنان تیمی بود که به نظر می رسد یونایتد فعلی به شدت از آن غافل است.
سولسشر می تواند به جیمز برای انجام یک کار خاص اعتماد کند و این مسئولیت هایی است که تیم فعلی یونایتد در انجام آن ناتوان به نظر می رسد.

اما این بازیکن 23 ساله از یونایتد جدا شد و ادینسون کاوانی به سرعت پیراهن شماره 21 او را با بازگشت رونالدو به تن کرد.
جیمز هرگز نمی توانست فقط برای انجام چند بازی در فصل بماند، اما رکورد او در برابر تیم های برتر نشان دهنده کمک قابل توجهی است که او در زمانی که تیم سولسشر برای ضد حمله ساخته شد، داشت.
در حال حاضر، ما هیچ هویت یا سبکی نداریم و سولشایر در عوض وظیفه دارد سعی کند تا جایی که ممکن است نام های بزرگ را در تیم جای دهد.
دن جیمز از زمانی که به الند رود رفت، به طور منظم زیر نظر مارسلو بیلسا بازی میکند، اگرچه معمولاً تولیدات پایینی در زمین دارد.
اما در شکستهای سخت اخیر هم از لیورپول و هم منچسترسیتی، سهام این وینگر در تئاتر رویاها افزایش یافته است، و تازه اکنون است که متوجه میشویم او چقدر در بازیهای بزرگ اهمیت داشت.
مبلغ 25 میلیون پوند برای یونایتد خیلی خوب بود که نمیتوانست آن را رد کند، این کاملاً غیرقابل بحث است، اما خروج او بازیکنی را حذف کرد که به خوبی با سیستم سولشایر سازگار بود.
اکنون علیرغم مجموعه ای غنی از استعدادهای موجود برای انتخاب، سولسشر در تلاش است تا بازیکنی را پیدا کند که با شیوه بازی او کاملاً مانند جیمز باشد.
چیزی برای گفتن در مورد این مقاله دارید؟