پنج چیزی که با شکست 2-0 منچستریونایتد به منچسترسیتی آموختیم

منچستریونایتد در دربی در اولدترافورد با نتیجه 2-0 مغلوب منچسترسیتی شد که عملکرد برتر میهمان بود.
قهرمان فعلی لیگ برتر در دقیقه هفتم بعد از اینکه اریک بیلی ناخواسته پاس ژائو کانسلو را از روی داوید دخیا منحرف کرد، پیش افتاد.
شاگردان پپ گواردیولا در نیمه دوم بعد از اینکه تلاش برناردو سیلوا در چنگ دخیا غلبه کرد، برتری خود را دو برابر کردند.
نزدیکترین گلی که یونایتد به گلزنی رسید از طریق یک ضربه والی با پای چپ کریستیانو رونالدو بود که ادرسون آن را دفع کرد، اما میسون گرینوود نتوانست آنقدر سریع عکس العمل نشان دهد تا توپ را به خانه بزند.
در اینجا پنج چیزی است که از یک روز دشوار دیگر در اولدترافورد آموختیم…
خوب و بد دخیا

منچسترسیتی در تئاتر رویاها بیداد می کرد و اگر دخیا نبود، یونایتد می توانست در نیمه دوم با نتیجه 5-0 شکست بخورد.
پس از چند دفاع وحشتناک از آرون وان-بیساکا، که به فیل فودن اجازه داد سمت راست یونایتد را تحت الشعاع قرار دهد، دخیا بلافاصله پس از جلوگیری از تلاش کوین دی بروین، به طرز فوق العاده ای سیو کرد و گابریل ژسوس را رد کرد.
پس از اینکه بیلی توپ را از کنار دروازه بان خود عبور داد، ویکتور لیندلوف تقریباً با مدافع میانی خود برابری کرد، اما دخیا هوشمندانه از زمین پایین آمد تا توپ را به مکان امنی برساند.
شماره یک یونایتد سپس تلاش دی بروین را که به گوشه پایینی پرتاب می کرد، دفع کرد و سپس تلاش کنسلو را از بالای دروازه به بیرون پرتاب کرد.
اما در اوج نیمه وقت با سولسشر که امیدوار بود بازیکنانش را تنها با یک گل به ثمر برساند، دخیا اجازه داد ضعیف ترین تلاش بازی از بین برود.
این عدم تمرکز آشکار در یک زمان حساس بود که چهره بازی را تغییر داد.
نه واران، نه دفاع

فقدان سازماندهی و رهبری در خط دفاعی یونایتد ترسناک بود.
بدون رافائل واران، بازیکنانی مانند لیندلوف، بیلی و هری مگوایر حضور یا اختیارات یکسانی برای هدایت خط دفاعی یونایتد ندارند.
همه آنها بدون حضور برنده جام جهانی در کنارشان گمشده به نظر می رسیدند و این بسیار نگران کننده است، به خصوص با توجه به آسیب هایی که واران از زمان آمدن به منچستر متحمل شده است.
دیگر مدافعان میانی یونایتد باید به چالش و سرعت عمل کنند.
خلیج در کلاس

هویت و سبک مشخصی پشت تیم های گواردیولا وجود دارد، اما نمی توان در مورد منچستریونایتد اوله گونار سولسشر همین را گفت.
مواقعی وجود داشت که یونایتد نمی توانست دستکشی به سیتی بزند، به نظر می رسید که ما بین پرسینگ یا عقب نشستن دچار مشکل شده ایم.
وقتی سیتی شدتش را بیشتر کرد، یونایتد به یک نخ آویزان بود، تماشای آن دشوار بود.
از دست دادن بزرگ کاوانی

پس از عملکرد بالینی آخر هفته گذشته مقابل یک تیم متأسفانه تاتنهام، به نظر میرسید که سولسشر به ترکیبی برخورد کرده است که میتواند به رونالدو و ادینسون کاوانی اجازه دهد تا با هم بازی کنند.
اما به دنبال یک مشکلی که او در آتالانتا مطرح کرد، غیبت اروگوئه ای مقابل سیتی یک ضربه چکشی بود.
با شروع مجدد سولسشر با ترکیب 3-5-2، اگر کاوانی آماده بود، احتمالاً یک بار دیگر در کنار رونالدو شروع می کرد.
این بازیکن 34 ساله یک غیبت بزرگ برای یونایتد بود و میسون گرین وود تلاش کرد تا خودش را در بازی تحمیل کند، همانطور که شماره 21 یونایتد در جلو بازی می کرد.
حضور کاوانی در جلو به یونایتد این توانایی را می دهد که دفاع حریف را تحت فشار قرار دهد و حرکت او در محوطه جریمه مرگبار است.
گواردیولا خوشحال می شد که کاوانی را از دست بدهد زیرا می داند که ال ماتادور تهدید گلزنی است. یونایتد بدون او هیچ قدرتی نداشت.
فشارها به ناچار روی سولشایر بیشتر خواهد شد

پس از شکست 5-0 مقابل لیورپول، سولسشر نیاز به پاسخی در برابر دیگر رقبای سرسخت یونایتد داشت.
اما این محقق نشد، گری نویل عملکرد یونایتد در پایان بازی را مانند “مرد مستی که در پایان یک شب تلاش می کند تا در یک دعوا پیروز شود” توصیف کرد.
این یک بعد از ظهر دیگر برای مردان سولشایر بود که به ناچار علامت سوال هایی در مورد اینکه باشگاه زیر نظر نروژی به کجا می رود به همراه خواهد داشت.
پیروزی چلسی در عصر امروز، یونایتد را پس از تنها 11 بازی لیگ برتر 11 امتیاز از صدرنشینان لیگ عقب میاندازد.
به طور فزاینده ای در اولدترافورد به یک وضعیت تاسف بار تبدیل می شود و سوال این است که چگونه سولسشر می تواند آن را تغییر دهد. خوشبختانه سیتی از بنزین برداشت و مانند لیورپول به سمت ژوگولار نرفت.
چیزی برای گفتن در مورد این مقاله دارید؟