یک مقایسه ساده
نونو اسپریتو سانتو هیچ گاه در تاتنهام مورد تایید نبود. با وجود بیزاری اولیه باشگاه از انتصاب او به عنوان جانشین ژوزه مورینیو، نونو به دلیل سبک بازی جمع و جورش هیچگاه جزو گزینه های اصلی نبود و گران به نظر می رسید. هفته ها بعد ، اما اسپرز او را به عنوان سرمربی منصوب کرد. نونو، سرمربی ای که نت برداری ها و یادداشت هایش برای ترسیم پلن های بازی گرگ ها از یک پاورقی کوتاهتر بود، بعد از اینکه آرسنال در روز یکشنبه تاتنهام را غافلگیر کرد، بسیار ستودنی بود. او اعتراف کرد: “با تصمیماتی که گرفتم ، بسیاری از مسائل اشتباه پیش رفت. برنامه هایم برای بازی جواب نداد. من بسیار صادق هستم و باید این را بگویم. تصمیم بدی گرفتم من تصمیمات درستی نگرفتم و از در رفتن بیشتر از این از اشتباهاتم خودداری می کنم ( از آنها درس میگیرم).” برادران ساده لوح کین باعث شدند محبوبیت دنیل لوی کاهش پیدا کند. گرچه هواداران تاتنهام مدت ها پیش لوی را منبع مشکلات خود می دانستند. اما شانس کمی وجود دارد که نونو با حرفهایش قربانی شود. هنوز مبهوت کننده است که شاهد بودیم مربی تاتنهام به طور واضح مسئولیت شکست در دربی را پذیرفت، در حالی که 24 ساعت قبل در اولدترافورد شکست دیگری وجود داشت و قضیه ای متفاوت. اوله گونار سولسشایر در مورد انتخاب پنالتی زن و واکنش کریستیانو رونالدو هنگام خروج از زمین با سوالاتی برخورد کرد و در مسیر تونل به پرچم کرنر مشت زد. سولسشایر به جای پاسخگو بودن در کنار رفتار تماشاگرپسندانه، بعضی فریبها و کلیشه های معمول را دوباره مرور کرد. تاکتیک های و فنون فریب سولسشایر به همان اندازه‌ی تاکتیک های او در زمین موفق هستند. او یک سخنران بالفطره نیست که بتواند آن فنون را در دستور کار کنفرانسش قرار دهد و درحالیکه برونو فرناندز ضربه پنالتی خود را به جو زمین فرستاد، در کنفرانس در مورد کمبود پنالتی بحثی وجود داشت. هواداران یونایتد به دلیل گل دیگری که از روی ضربات ایستگاهی تیمشون دریافت کرده بود و یک تعویض دیرهنگام در خط حمله، ناراحت بودند. بله، سولسشایر با تعویض اجباری لوک شاو و هری مگوایر کارش سخت شد، اما در طول بازی انتظار بی حد و حصر برای یک حرکت پیشگیرانه وجود داشت و ادینسون کاوانی استراتژی ترین انتخاب ممکن برای این تعویض نبود. در عوضِ پاسخ به سوالات ، تجزیه و تحلیل دیگری از قضاوت داوران در لیگ برتر انجام شد. VAR یک سیستم کامپیوتری و ناسازگار است که مانند داوران درون زمین عملکرد پرنوسانی دارد، اما بحثی که باقی می ماند این است که دیوید دخیا بدون توجه به آفساید به ضربه سر کورتنی هاوس نرسید و منچستر گل خورد.
ریتم میانه میدان
ریتم بازی با خط میانی خطرساز اسکات مک تومینای و فرد تنظیم شد. آنها در سه بازی از 6 بازی ابتدایی لیگ برتر فیکس ترکیب بوده اند و اگر مک تومینای ماه گذشته نیازی به جراحی کشاله ران نداشت، این ترکیب خط میانی در هر بازی 6 اغازین لیگ یکسان بود. همین استراتژی برای عدم نتیجه‌گیری کافی است. مک‌تومینای و فرد نمی‌توانند آن دو نفری باشند که با منچستر جام ها و عناوین را کسب کنند و چنین ویژگی و خصلتی را نخواهند داشت. روی کین تقریباً یک سال پیش این موضوع را عنوان کرد: “آنها یونایتد را به قهرمانی در لیگ باز نمی گردانند.” هر دو این بازیکنها گزینه ای خوب و قابل اعتماد برای تیم است. به خصوص مک‌تومینای که شایستگی سرمایه گذاری مجدد برای حفظ هوشیاری و سرعت در اساسی ترین نقطه خط میانی( هافبک دفاعی) را دارد. اما وابستگی به این دو بازیکن در مجموع موقعیت سولسشایر بر روی نیمکت یونایتد را تضعیف می کند و جایگاهش را به خطر می‌اندازد. او اغلب در شأن یک مربی باشگاه منچستر یونایتد، مربیگری نمی کند. سولسشایر با وجود همه شوک ها و دریافت پنج گل در چهار بازی، در عمل همچنان مدافع و محافظه کار است و ذهنيت مربیگری او در مولده خیلی بهتر از يونايتد بوده است. یونایتد با حضور فیکس مک تومینای و فرد در ترکیب درصد برد 58٪ را به دست آورده و تنها 10 بازی از 55 بازی را شکست خورده است. آنها دو بازیکن خط میانی منچستر در بازی مقابل پاریس بودند ، شبی که گری نویل پرسید: سولسشایر می خواهد کجا مجسمه او را نصب کنند؟ از طرفی فروپاشی زوج “مکفرد” در فینال لیگ اروپا نیز عواقب ناگواری داشت ، هنگامی که سولسشایر به شش نفر جلو بیش از حد فشار اورد و از کنار گذاشتن مارکوس رشفورد که بیش از حد بازی کرده بود ، خودداری کرد و نتوانست یک تعویض هجومی در برابر تیم سرسخت ویارئال انجام دهد. در طرف مقابل آستون ویلا، به نظر میرسد همیشه فرم سه دفاعه خود را حتی بدون حضور توانزبه حفظ خواهد کرد اما آنها در خط میانی به یک بازیساز نیاز داشتند.
عملکرد مقابل آستون ویلا
سولسشایر با به کار بستن احتیاط بیش از حد اشتباه کرد درحالیکه آنطرف میدان اولی واتکینز و دنی اینگز در خط حمله ویلا حضور داشتند. زمانی که آنها ( تیم استون ویلا) ترکیب منچستر را بررسی کردند و دیدند یونایتد خود را از مهاجم پنجم محروم کرده است ، جسی لینگارد ، جیدون سانچو و دونی فن د بیک را روی نیمکت نشانده است ، خودتان میتوانید با چنین اوصافی سخنان پرشور و انگیزه‌بخش را در اتاق رختکن ویلا تصور کنید. وقتی مربی یونایتد به راحتی خودش و تیمش را محدود می‌کند ، زیاد تعجب آور نیست که منچستر در مقابل تیمی که در بین تیمهای ممتاز نیست امتیازاتی را از دست بدهد و ویلا آخرین تیمی بود که مورد احترام بیش از حد سولسشایر قرار گرفت. در لیگ قهرمانان هم سولسشایر با تعویض 3 بازیکن خط دفاعی خود به اخراج یکی از بازیکنانش مقابل تیم چهارم لیگ سوئیس واکنش نشان داد. یونایتد برای برد 1-0 بازی کرد ، سپس برای تساوی 1-1 بازی کرد و در نهایت هیچ یک را کسب نکرد. آنها به حق خود رسیدند. یونایتد سه بازی از چهار بازی اخیر خود را باخته و یک مسابقه را پیروز ترک کرده است ، بنابراین در این زمان بررسی وضعیت (ازسوی کادر فنی خصوصا مربی) الزامی است. به خصوص پس از اینکه سولسشیر ترکیبی بدون تغییر نسبت به بازی هفته گذشته لیگ را انتخاب می‌کند ، آنهم در حالی که در آن بازی یونایتد با تساوی فاصله ای نداشت. هیچ دلیل و سندی وجود نداشت که همان تیمی را که مقابل وستهم به صورت پراکنده بازی کرده بود مقابل آستون ویلا به میدان بفرستیم و تصور نمی شود که اگر مارک نوبل آن توپ را دور از دستان دخیا به تور می زد، سولشایر شش روز بعد هیچ تغییری در ترکیب اولیه اش انجام نمی داد. (اگر آن پنالتی گل میشد، احتمال بسیار زیاد ترکیب اولیه جلوی استون ویلا چیز دیگری بود). غیر قابل توضیح است که چگونه فرد پس از یک نمایش متزلزل در لندن ، جایگاه خود را در ترکیب اولیه تیم در لیگ حفظ کرد. فقط می توان تصور کرد که روی کین از هر ثانیه کار با توپ خنده دار این بازیکن برزیلی چه قدر عصبانی شده است و چه حالی داشته است. حریفان یونایتد در سالهای اخیر سطح کنترل و آنالیز را بالا برده اند و سولسشایر باید پاسخی مناسب به این اوضاع دهد. اگر این کار را نکند ، بیگمان برکنار می شود.
